Spojrzałam kto to...to Zayn. Miał smutna minę. Gdy utrzymałam się na swoich nogach puścił mnie. Chciał zejść ale mu nie pozwoliłam.
-Czemu powiedziałeś Harr'emu?-zapytałam. On się odwrócił na pięcie. Patrzył się na mnie swoimi przepięknymi oczkami.
-Czy my się znamy?-zapytał. Auć. To zabolało. Łzy mi napłynęły do oczu. Zszedł na dół. Pobiegłam do pokoju Louis'a. Usiadłam na parapecie. Po chwili kolo mnie stał Louis. Łzy same mi spływały po polikach.
-Roberta co się stało?-zapytał. Przełknęłam głośno ślinę i zaczęłam mu opowiadać co mi powiedział przedtem Zayn i co teraz. Zayn powiedział Harr'emu to powiem Louis'owi. On zaczął mnie pocieszać i bla, bla, bla. Gdy się uspokoiłam i ogarnęłam swój wygląd poszliśmy na dół. Zayn nawet na mnie nie spojrzał. To co robi to boli. Czemu on mi to robi? Jakby nie mogło być tak jak dawniej
-Gotowi?-usłyszałam głos Simona. Każdy oprócz mnie krzykli tak. Miałam ochotę zostać w domu i zamknąć się w pokoju i ryczeć jak jakieś małe dziecko. Wyszliśmy z domu i poszliśmy do takiego jakby busiku. Siedziałam kolo Louis'a. Siedzę przy oknie, Louis, Niall, a na przeciwko mnie Liam, Zayn i Harry. Simon jedzie innym autem. Patrzę się w szybę. Droga,auta i auta. Usłyszałam,że ktoś do mnie dzwoni. Spojrzałam na wyświetlacz Vici. Odebrałam
-No co tam?-zapytałam
-Nudzi mi się
-Widzę-zaśmiałam się
-Roberta z kim rozmawiasz?-zapytał Liam
-Z vici-odpowiedziałam,a on się na mnie rzucił. Usiadł mi na kolanach. Zabrał telefon i zaczął rozmawiać. Minęło 5 minut, a oni jeszcze gadają. Zrzuciłam Liam'a z nóg i zaczęliśmy się śmiać. I tak nam minęła jazda. Cały czas się wygłupialiśmy. Gdy dojechaliśmy na miejsce. Wybiegliśmy z auta i pobiegliśmy pod auto Simon'a. Gdy wyszedł spryskaliśmy go serpentyną w sprayu. Uciekliśmy do środka budynku. Cały czas się śmialiśmy. Potem zaczęliśmy siebie spryskiwać. Było zabawnie. Simon wszedł do środka hotelu. My spoważnieliśmy.
-Czyj to był pomysł?-zapytał z powagą. Zayn spuścił głowę. Tak to był jego pomysł. Już miał robić krok w przód.
-Ja-powiedziałam i wyszłam na przód. Zayn się na mnie spojrzał. Odwróciłam wzrok.
-Więc jak tak bardzo ci się podobają kawały to dziś nie idziesz na imprezę po premierze-oznajmił surowym głosem. Ja pokiwałam twierdząco głową. Poszliśmy do swojego pokoju. Były w nim pięć pokoi. Każdy miał własny pokój tylko ja dzieliłam pokoik z Louis'em. Poszłam do łazienki ogarnąć swój wygląd. Po chwili w lustrze zobaczyłam Zayn'a. Spuściłam wzrok.
-Dzięki-powiedział nie pewnie
-Co już mnie znasz?-zapytałam patrząc w lustro. On podszedł bliżej. Odwróciłam się, widziałam w jego oczach smutek. Mam ochotę postąpić tak jak on postąpił w domu.
-Możemy o tym pogadać?-zapytał z powagą ja przewróciłam oczami i wyszłam z łaźnienki.
-Jeszcze mam za tobą czekać?!-krzykłam. Weszłam do swojego małego pokoju. On też wszedł. Usiadłam na łóżku i czekałam jak zacznie wyjaśniać ale chyba się nie doczekam.
-Chciałbym się znów z tobą przyjaźnić. Chcę cię znać-oznajmił z łamiącym głosem.
-Wiesz,że dziś mnie mocno zraniłeś?-zapytałam,a łzy mi się cisnęły do oczu.
-Niestety wiem-spuścił głowę.
-Czy my się znamy? To bolało. Jeszcze nigdy nie zostałam tak zraniona-łzy mi spłynęły po polikach. Spuściłam głowę. On do mnie podszedł.
-Wybaczę ci bo każdy zasługuje na drugą szansę-przytuliłam go. On mi dał buziaka w polik.
-*-
Szykujemy się na premierę. Chłopaki są ubrani tak.Chłopaki się na mnie dziwnie patrzyli.
-Ej,ej ona jest moja-powiedział Lou.Zaczęłam się śmiać. Gdy w końcu pan "Nie znam się na żartach" (Simon) przyszedł poszliśmy do limuzyny. Siedziałam kolo Louis'a.
-Louis i reszta nie chcę by ktoś wiedział,że jestem dziewczyną Louis'a-oznajmiłam spuszczając głowę. Oni tylko przyrzekli,a Tommo mnie przytulił. Louis powiedział,że powie też Simon'owi. w końcu dojechaliśmy. Jechaliśmy godzinę. Ja miałam wyjść 10 minut później. jak kazali tak zrobiłam. Gdy wyszłam zaczęli mi robić zdjęcia,a ja się sztucznie uśmiechałam.
-Simon....-spojrzał się na mnie-nie mów nikomu,że chodzę z Lou-oznajmiłam niepewnie
-Spokojnie tego możesz być pewna-uśmiechnął się przyjaźnie. Odwzajemniłam uśmiech. Poszliśmy do sali kinowej gdzie mieliśmy obejrzeć film.
-*-
Okey jak to był horror to ja nie powiem kim jestem. Hmmm może nie był straszny bo cały czas pisałam z Louis'em. Nie chciało mi się oglądać tego durnego horroru. Podszedł do mnie Liam.
-Jak się podobał horror?-zapytał
-Nie oglądałam go-oznajmiłam
-Co ciągle SMS-owaś z Lou?-zapytał poruszając śmiesznie brwiami. Uśmiechnęłam się. Potem w tłumie zobaczyłam Demi i Sel. Szybko do nich podeszłam.
-Roberta!-krzykły równocześnie i mnie przytuliły. Zaczęły się mnie wypytywać co tu robię, jak tam mi się pracuje. Ja się dowiedziałam,że dziewczyny też podpisały kontrakt z tym samym producentem. Będą mogły razem wyjeżdżać. Trochę sobie pogadałyśmy i potem poszłam do chłopaków. Zaczęli robić zdjęcia i rozdawać autografy fankom.
-Roberta dasz autograf??-zapytała jedna dziewczyna z tłumu. Podeszłam do niej i dałam jej autograf. Zaczęłam z nią rozmawiać. Nawet fajna z niej dziewczyna. -Wiesz co?-zapytała mnie
-Co?
-Chciałabym poznać Zayn'a-odpowiedziała. I nagle do głowy mi się nasunął pomysł.
-Dasz mi swój numer?-zapytałam ona z chęcią podała mi swój numer,a ja jej.
-Będę miała dla ciebie niespodziankę tylko nie wiem kiedy dokładniej-oznajmiłam,a ona się ucieszyła.
-O właśnie Perrie jestem-oznajmiła
-Ty wiesz jak mam na imię-zaśmiałam się
-A ile masz lat?-zapytałam choć i tak domyślam się,że ma jakieś 15 lat.
-18 lat-oznajmiła,a mnie zatkało. Wygląda na 15 lat.
-Dobra to się zgadamy, pa-oznajmiłam. Poszłam do chłopaków bo mnie wołali. Ruszyliśmy do hotelu. Ja niestety zostaję w domu bo Simon mi kazał.
-*-
leżę na łóżku i patrzę się w sufit. Louis lata w pokoju w tą i spowrotem. Nie wytrzymałam i wstałam i podeszłam do niego. I go "klepłam" w ramie.
-Uspokój się!-krzykłam ogarniając go.
-Czemu?-zapytał. Nie wiedziałam o co chodzi
-Co czemu?-zapytałam zdziwiona
-Czemu.....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz